باید و نباید ها در مورد جوجه کشی

بایدها و نبایدهای جوجه کشی

جوجه کشی از تخم های نطفه دار با استفاده از دستگاه های جوجه کشی یا یک مرغ کرچ نشین می تواند کاری لذت بخش و نسبتاً راحت باشد به شرطی که برخی توصیه ها و نکات پایه ای را دنبال کنید. از طرفی در حالی که ممکن است این کار فرآیندی بسیار ساده به نظر برسد اما تنها کمی اشتباه در حمل تخم ها، دما و یا رطوبت می تواند باعث عدم هچ تخم ها یا به دنیا آمدن جوجه های ناسالم شود.

هر آنچه که قبل از شروع جوجه کشی اتفاق می افتد به اندازه دما و رطوبت دستگاه جوجه کشی حائز اهمیت می باشد. بنابراین جهت دستیابی به نرخ هچ بالا...

1. تا حد امکان تازه ترین تخم ها را انتخاب کنید. تخم های جوجه کشی؛ خاصیت نطفه داری را فقط در حدود 7 الی 10 روز در سطح خوبی حفظ می کنند، پس از آن نطفه داری به طور ناگهانی کاهش می یابد. می توانید تا یک هفته تخم ها را جمع آوری نموده و سپس آنها را در داخل دستگاه جوجه کشی قرار دهید اما بنده به شخصه تخم ها را بیش از هفت روز ذخیره نمی کنم.
2. تا حد ممکن از نرمال ترین تخم ها جهت جوجه کشی استفاده نمایید. هر نوع تخم خیلی بزرگ و یا خیلی کوچک، تخم ها ی بدشکل و یا ضعیف را کنار بگذارید. تخم های کوچک معمولاً فضای کافی جهت رشد و نمو جنین فراهم نمی کنند و تخم های بزرگ نیز معمولاً دو زرده هستند به این معنی که دو جنین می توانند داخل آن رشد کنند. گاهی اوقات هر دوی آنها شانس رشد و بزرگ شدن دارند اما در اغلب موارد؛ فضای کافی داخل پوسته برای رشد هر دوی آنها وجود ندارد.
3. تا حد ممکن تمیزترین تخم ها را انتخاب کنید. شستن تخم های جوجه کشی به هیچ وجه توصیه نمی شود چرا که هر تخم مرغ دارای پوشش محافظی طبیعی بر روی خود است که هوا و باکتری ها را دور نگه می دارد (که این ویژگی در جوجه کشی از تخم های نطفه دار بسیار مهم و تعیین کننده است). اگر مجبور به استفاده از این تخم ها هستید، هر نوع آلودگی یا فضولات را با ناخن و یا سمباده به آرامی از روی تخم ها پاک کنید اما به یاد داشته باشید که کوچک ترین آلودگی بر روی تخم ها راه را برای ورود باکتری ها به داخل دستگاه جوجه کشی تان باز خواهد کرد. تخم هارا در شرایطی ذخیره کنید که قسمت نوک تیزشان تحت زاویه ی 45 درجه به سمت پایین باشددرحالی که تخم هارا جمع آوری می کنید آنها را به این طریق ذخیره نمایید تا زرده در قسمت وسط تخم قرار بگیرد. همچنین روزی چند بار، چرخش تخم های ذخیره به افزایش نرخ هچ کمک می کند چرا که این کار از چسبیدن زرده به پوسته جلوگیری میکند.                                                                                                                                                                                                  
4. تخم هارا در مکانی معتدل با دمای 15.5 درجه سانتیگراد ذخیره کنید. سرمازدگی تخم های نطفه دار باعث عدم هچ آنها و نگهداشتن شان در مکان گرم باعث می شود که شروع به رشد کنند بنابراین آنها را در مکانی معتدل مانند گاراژ یا زیرزمین ذخیره کنید.
5. قبل از قرار دادن تخم ها داخل انکیباتور اجازه دهید که به اندازه ی دمای اتاق گرم شده و نیز قبل از شروع پروسه دستگاه جوجه کشی تان را گرم کنید. قرار دادن تخم های سرد در داخل یک انکیباتور گرم می تواند باعث ایجاد تراکم در بخش بیرونی پوسته گردد که مسلماً شما دوست ندارید با چنین پدیده ای مواجه شوید چراکه علاوه بر از بین بردن پوشش طبیعی محافظ موجود بر روی پوسته، رطوبت داخل دستگاه را نیز افزایش می دهد. بنابراین اجازه دهید که تخم ها قبل از قرار دادن داخل دستگاه گرم شوند.
6. قبل از قرار دادن تخم ها آنان را کندلینگ کنید هر نوع تخم دارای ترک را از پروسه حذف کنید. البته می توانید ترک های بسیار کوچک را با استفاده از موم مایع درزگیری کنید.                                                                                                                                                                                                                                           
7. دستگاه جوجه کشی تان را دور از تابش مستقیم آفتاب قرار دهید. گرمایش بیش از حد دستگاه حتی فقط برای چند دقیقه می تواند باعث مرگ جنین های داخل تخم شود بنابر این دستگاه را در اتاقی قرار دهید که در معرض تابش مستقیم نور قرار نمی گیرد.
8. دستگاه جوجه کشی را دور از دسترس حیوانات و اطفال قرار داده و به کودکان بیاموزید که به هیچ وجه به دستگاه و یا تخم ها دست نزنند واضح است که تخم ها به راحتی می شکنند بنابراین در طول دورهجوجه کشی به جز در مواردی مانند کندلینگ نباید در دست گرفته شوند. همچنین هر بار به هنگام باز نمودن درب دستگاه دمای داخل انکیباتور افت می کند و لذا باید از هر نوع تماس غیر ضروری با تخم ها و یا در دست گرفتن آنها خودداری شده و تنظیمات دستگاه نیز به جز در موارد لازم ، به هیچ وجه نباید تغییر داده شود.
9. هر تخمی که دارای ترشحات بوده، به رنگ تیره درآمده و یا بوی نامطبوعی از آن به مشام می رسد از چرخه حذف کنید چراکه اینها همه نشانگر ورود باکتری ها به داخل پوسته ی تخم ها بوده و تخم های آلوده نیز ممکن است منفجر شده و در نتیجه سایر تخم ها را نیز خراب کنند.

نکته: مشاهده ی یک حلقه ی خونی داخل تخم به هنگام کندلینگ نیز گواهی بر آلودگی باکتریایی آن می باشد.

تنظیم حرارت بدن طیور

نکات فوق العاده مهم درباره تنظیم حرارت بدن طیور

طیور همانند همه موجودات خونگرم می توانند دمای بدنشان را در محدوده ای معین حفظ نمایند. مکانیسم تطابق دهی فقط هنگامی موثر است که درجه حرارت محیط در محدوده معینی باشد، چون طیور قادر به تنظیم دمای بدن با درجه حرارت های محیطی فوق العاده غیرطبیعی نیستند. بنابراین ریختن جوجه ها در سالن هایی که درجه حرارت مناسب دارند از اهمیت زیادی برخوردار است، چون به این ترتیب آنها قادر خواهند بود که تعادل حرارتی بدنشان را حفظ نمایند.

 چگونگی از دست رفتن حرارت بدن:

 

 عوامل زیادی در افزایش جزئی دمای بدن موثر می باشند و در صورت عدم امکان دفع حرارت اضافی از بدن، دمای بدن بیشتر خواهد شد. طیور به دلیل فعالیت ماهیچه ای و متابولیکی به طور دائم تولید حرارت می کنند و حرارت تولید شده باید با مقدار حرارت دفع شده از بدن مساوی باشد، در غیر این صورت دمای بدن بالا می رود. در قسمت پایین روش های متعدد دفع حرارت از بدن توضیح داده میشوند:

 تشعشع:

 وقتی درجه حرارت سطح بدن پرنده بالاتر از هوای مجاور باشد، دمای بدن از طریق تشعشع کاهش می یابد و در صورتی که درجه حرارت محیط کاهش یابد و به حد دمای بدن پرنده برسد از دست رفتن حرارت توسط مکانیسم تشعشع متوقف خواهد شد.

 انتقال:

 وقتی سطح بدن پرنده در تماس با عوامل محیطی از قبیل هوا یا مواد جامد قرار گیرد، دمای بدن از طریق انتقال دفع می شود، همانند وقتی که پرنده در بستر خنک می نشیند. عموما دفع حرارت بدن پرنده از طریق انتقال خیلی کم است، چون هوا چه با رطوبت زیاد و یا کم انتقال دهنده حرارتی ضعیفی است.

 انتشار:

 وقتی هوای خنک در تماس با سطح بدن پرنده قرار گیرد گرم می شود. هوای گرم منبسط شده و به خاطر صعود هوای گرم، گرما منتشر می شود. به طور مثال، زمانی که از پنکه استفاده می شود سرعت حرکت هوا در سطح بدن پرنده زیاد شده ودر نتیجه میزان دفع حرارت از طریق انتشار افزایش می یابد. در اکثر پستانداران چنین دفع حرارتی تواُم با قطرات آب می باشد، زیرا غده های عرق به طور دائم رطوبت ترشح میکنند که در اثر تبخیر باعث خنکی بیشتر بدن می شود. ولی طیور دارای غدد عرق نبوده و رطوبت پوست نمی تواند در خشک شدن بدن نقش داشته باشد.

  هنگامی که درجه حرارت محیط افزایش یابد دفع حرارت از طریق تماس کاهش یافته و در صورتی که درجه حرارت محیط در حد دمای بدن پرنده برسد، دفع حرارت از این راه ناچیز خواهد بود. در هوای ساکن دفع حرارتی وجود ندارد. فقط 10 تا 25 درصد از کل دفع حرارت از سطح بدن از طریق تماس است و افزایش سرعت هوا در سطح بدن باعث افزایش دفع حرارتی تماس یا انتقال عمل نخواهند کرد.

 تبخیر آب:

 در اکثر پستانداران دفع رطوبت توسط غده های عرق صورت می گیرد. در طیور به علت نداشتن غدد عرق این عمل از طریق تبخیر رطوبت دستگاه تنفس انجام می شود و زمانی که درجه حرارت محیط بالاست روش اصلی دفع حرارت از بدن پرنده از طریق تبخیر است.

 دفع مدفوع:

 مقدار کمی از دمای بدن از طریق مدفوع دفع می گردد.

تولید تخم مرغ:

 با خروج تخم مرغ از بدن طیور نیز مقداری از حرارت بدن دفع می شود، ولی مقدار آن ناچیز است.

 دمای کشنده:

وقتی تولید حرارت در بدن طیور پیش از دفع آن به روش های متعدد مذکور باشد، دمای بدن بالا می رود و زمانی که نقطه معینی برسد پرنده در اثر گرمازدگی می میرد. این حرارت به دمای کشنده پرنده موسوم است و حدود 47 درجه سانتی گراد می باشد، ولی این رقم مطلق نیست.

 مکانیسم تنظیم حرارت بدن:

در درجه حرارت حدود 21، 75درصد از کل حرارت تولید شده در بدن طیور توسط روش های تشعشع، انتقال و انتشار دفع می شود، ولی این نسبت تحت تاثیر درجه حرارت محیط قرار دارد. زمانی که هوا خنک است این سیستم ها به خوبی عمل می کنند، اما وقتی حرارت محیط به اندازه دمای بدن یا نزدیک به آن است این سیستم ها یا اصلا عمل نمی کنند و یا عملشان جزئی است.

 توانایی طیور در دفع حرارت بیشتر تحت تاثیر دمای سطح پوست قرار دارد تا دمای داخلی بدن. وقتی حرارت محیط کاهش می یابد مویرگ های پوست منقبض شده، جریان خون نیز در آنها کاهش یافته و در نتیجه دفع حرارت از بدن کاهش می یابد. در حالی که اگر حرارت محیط افزایش یابد مویرگ های پوست منبسط شده، جریان خون نیز در آنها افزوده شده و در نتیجه دفع حرارت از بدن کاهش می یابد.

 در درجه حرارت محیطی بالا نفس نفس زدن ضروری است:

 وقتی مکانیسم های تشعشع، انتقال و انتشار قادر به دفع تمام حرارت تولیدی نیستند، مکانیسم دیگر به نام نفس نفس زدن عمل می کند که طی آن هوای بیشتری در تماس با دستگاه تنفسی قرار می گیرد. به این ترتیب دمای بدن به خاطر ورود هوا خارج می شود و همچنین به دلیل این که هوای بیرون دارای رطوبت کمتری است، رطوبت سطح مخاط دستگاه تنفس تبخیر شده و باعث خنک شدن پرنده می گردد.

  این مکانیسم به نام دفع حرارت غیرمحسوس نیز نامیده می شود. در شرایطی که رطوبت هوا در حد متوسطی است، اگر حرارت محیط به 4/29 درجه سانتی گراد برسد پرنده شروع به نفس نفس زدن می کند. در صورتی که گرمای هوا از این حد هم بیشتر شود تعداد تنفس نیز افزایش یافته (نفس نفس زدن)، در نتیجه مقدار بیشتری از حرارت بدن دفع می شود.

 نفس نفس زدن و از دست دادن آب بدن:

 افزایش تعداد نفس با افزایش از دست رفتن رطوبت از بدن همراه است. پرنده به خاطر جبران این کمبود آب ناچار است که آب بیشتری بنوشد و سرانجام پرنده بیش از آن مقداری که بتواند تبخیر کند آب می نوشد و آب اضافی توسط مدفوع دفع می گردد. میزان رطوبت هوای محیط (رطوبت نسبی) نیز بر میزان نفس نفس زدن تاثیر دارد، هرچه رطوبت نسبی بالا باشد تنفس سریع تر خواهد شد.

 بالا بودن درجه حرارت و رطوبت نسبی به طور همزمان:

 طیور بدون در نظر گرفتن سنشان نمی توانند افزایش توأم درجه حرارت و رطوبت را تحمل نمایند. وقتی رطوبت محیط بالا باشد پرنده نمی تواند همه رطوبت را از طریق ششها جذب نماید، در نتیجه باید سریع تر نفس نفس بزند. همچنین وقتی که حرارت محیط و رطوبت نسبی زیاد است پرنده قادر نخواهد بود تا با سرعت کافی نفس نفس زده و باعث دفع گرما از بدن شود. زمانی که دمای بدن از حداکثر فیزیولوژیک تجاوز کند گرمازدگی و مرگ پیش خواهد آمد.

 تولید حرارت و مصرف غذا:

 هنگامی که با افزایش درجه حرارت محیط دمای بدن افزایش یابد، مصرف غذا به منظور حفظ درجه حرارت طبیعی بدن کاهش می یابد و در نتیجه رشد و تولید تخم مرغ نیز کاهش خواهد یافت و بالعکس.

 تاثیر حرارت در فعالیت بدن:

 با تغییر حالت محیط، فعالیت پرنده نیز تغییر خواهد کرد. به طور مثال در هوای گرم برای این که پرنده حرارت کمتری تولید نماید تحرک کمتری انجام می دهد، بیشتر استراحت می کند، مصرف غذا و جفت گیری کم می شود، همچنین پرنده به جای ایستادن یا قدم زدن بیشتر می نشیند. در این شرایط مقدار زیادی از پرها می ریزد. برعکس زمانی که حرارت محیط پایین است پرنده از طریق فعالیت زیادتر، مصرف غذای بیشتر و باد کردن پرها گرمای بیشتری تولید می نماید
.

شناخت بهتر تخم مرغ

وراثت تولید تخم مرغ :

 وراثت اندازه تخم مرغ:

 

مطلوب ترین اندازه تخم مرغ چقدر است؟ اخیراً متخصصین علم ژنتیک طیوری را بوجود آورده اند که تخم مرغ هایی بزرگ تولید می کنند. ولی اندازه تخم مرغ فاکتوری بسیار متغیر است، به نحوی که در یک مرغ یا در بخشی از تولید یک مرغ اندازه تخم مرغ ممکن است ایده آل باشد در صورتی که در موارد دیگر چنین نیست.

 اهمیت اندازه تخم مرغ:

اندازه تخم مرغ نتیجه یک خصوصیت و یا خصوصیات ژنتیکی کمی است که دارای توارث پذیری بالایی نیز می باشد. بنابراین برای متخصصین ژنتیک افزودن اندازه تخم مرغ در یک سویه خاص طیور نسبتاً ساده است ولی این کار برای مرغداران مشکل خواهد بود که در اندازه تخم مرغ دخالتی داشته باشند

تخم مرغ ها چه با معیار درجه بندی وزنی و چه با معیار وزن کلی فروخته شوند به هر حال هرچه بزرگ تر باشند بهتر خواهند بود. غالباً بهای تخم مرغ های بسیار بزرگ با تخم مرغ های بسیار بزرگ باید به عنوان یک عدم مزیت به حساب آید.

 تنوع اندازه تخم مرغ:

برای تنوع اندازه تخم مرغ دلایل متفاوتی وجود دارد. بعضی از آنها نتیجه الگوی طبیعی تولید تخم مرغ هستند، بعضی دیگر نتیجه تغذیه و مدیریت می باشند و بالاخره زاده مسائل ژنتیکی هستند.

 تنوع وزن تخم مرغ در طیور مختلف:

 مرغ های یک گله، تخم مرغ های با اندازه های (وزن های) متفاوت تولید می کنند، ولی هر پرنده تمایل دارد که به زور متوالی با اندازه مشابه تولید کند. تنوع فقط وقتی بروز میکند که تخم مرغ های دو زرده به خاطر اوولاسیون های متعدد بروز کند

به علاوه تخم مرغ های تولیدی هر پرنده شکل های مشابهی دارند. اگرچه نسبت زیادی از مرغ ها تخم مرغ هایی تولید خواهند کرد که وزنی نزدیک به وزن متوسط تولید گله دارد، ولی تعداد مرغ هایی که تخم مرغ هایی کوچک تر و یا بزرگ تر تولید می کنند هم کم نیست.

 تنوع اندازه تخم مرغ در طول یکسال تخم گذاری:

 اندازه تخم مرغ ها در ابتدای تولید نسبتاً کوچک می باشد. با افزایش سن مرغ ها کم کم اندازه تخم مرغ ها افزایش می یابد تا این که در اواخر اولین سیکل تخمگذاری به حداکثر اندازه خود می رسد. اگر این مرغ یک دوره تولک رفتن اجباری داشته باشد، تخم مرغ های او در سیکل دوم تولید بزرگ تر از سیکل اول تولید خواهند شد، ولی بزرگ تر از هنگامی نخواهند بود که تولک رفتن صورت نمی گرفت

غالباً اولین تخم مرغ ها، چه از نظر تجاری و چه از نظر توانایی جوجه درآوری ارزش کمی دارند، چون اندازه آنها کوچک می باشد. این موضوع مرغداران را بر آن می دارد که زمان شروع تولید تخم مرغ را به تأخیر اندازند، تا زمانی که سن پرنده بیشتر شده و اندازه تخم مرغ هایش نیز بزرگ تر شود.

 درجه بندی تجاری تخم مرغ ها:

تولید کنندگان تخم مرغهای تجاری چون تخم مرغ های خود را قبل از عرضه به بازار از نظر وزنی ارزیابی می کنند، کاملاً این حقیقت را دریافته اند که اندازه تخم مرغ ها در طی یک سال تخمگذاری افزایش می یابد. تخم مرغ های سنگین تر اندازه بزرگ تر و همچنین بهای بیشتری دارند

وزن تخم مرغ و درجه بندی اندازه آن از کشوری به کشور دیگر بسیار متفاوت است، ولی در ایالات متحده آنها را مطابق جدول ذیل درجه بندی می کنند.

درجه بندی	حداقل وزن خالص برای هر دوجین تخم مرغ (گرم)
فوق العاده بزرگ	850
بسیار بزرگ	745
بزرگ	680
متوسط	595
کوچک	510
بسیار کوچک	425

تأثیر اندازه تخم مرغ بر درآمد مالی:

تنها هنگامی که از تخم مرغ های فوق العاده بزرگ و بسیار بزرگ نفعی عاید شود، این صفت به عنوان مزیت به شمار خواهد آمد. به هر حال اگر تخم مرغ ها براساس وزنشان فروخته شوند، افزایش اندازه از نظر اقتصادی یک مزیت به شمار می آید.

 تنوع اندازه تخم مرغ های ابتدای تولید گله مادر:

اگرچه اولین تخم مرغ های یک گله کوچک تر از تخم مرغ های بعدی خواهند بود، ولی از نظر ژنتیکی مشابه هم می باشند و تخم مرغ های کوچک همان مواد ژنی را به نسل بعد انتقال می دهند که تخم مرغ های بزرگ منتقل می نمایند.

در بعضی موارد صاحبان هچری در ابتدای تولید گله مادر حداقل اندازه تخم مرغ مورد قبول را کم در نظر می گیرند ولی بعد از حدود 10 هفته تولید، حداقل اندازه تخم مرغ مورد قبول را افزایش می دهند.

 تنوع اندازه جوجه:

 اندازه جوجه با اندازه تخم مرغ جوجه کشی ارتباط مستقیم دارد. تخم مرغ های بزرگ تر جوجه بزرگ تر و تخم مرغ های کوچک تر جوجه کوچک تر تولید می کنند. همچنین مشخص شده که اگر جوجه های کوچک تر را به طور جداگانه از جوجه های بزرگ تر پرورش دهند بهتر خواهد بود

این مسئله باعث شده که بسیاری از صاحبان هچری تخم مرغ های قابل جوجه کشی را در دو یا سه طبقه بندی وزنی تحت عنوان بزرگ، متوسط و کوچک تقسیم نماید. (پیش ازقراردادن تخم مرغ ها در انکوباتور)، جوجه هایی که از هر گروه تخم مرغ خارج می شوند به خریدران متفاوت فروخته شده و به این ترتیب اندازه جوجه هماهنگ خواهد بود. این روش از نقطه نظر مدیریت گله های مادر مطلوب و با ارزش بوده، ولی از نظر ژنتیکی دارای عدم مزیت است

در گله مادر نژاد تخمگذار تخم مرغ های جوجه کشی کوچک باعث تولید جوجه های کوچک خواهد شد که این جوجه ها نیز در زمان بلوغ تخم مرغ های تجاری کوچک تولید خواهند کرد. برعکس جوجه هایی که از تخم مرغ های بزرگ خارج شده باشند در زمان بلوغ تخم مرغ های بزرگ تری خواهند گذاشت.

 پیشنهاد: هرگاه مشکل اندازه تخم مرغ در گونه ای از نژاد تخمگذار دیده شد نباید تخم مرغ ها را براساس اندازه در دستگاه بگذارند و حداقل اندازه مورد قبول تخم مرغ های جوجه کشی باید رعایت شود.

 وراثت کیفیت تخم مرغ:

کیفیت تخم مرغ شامل کیفیت پوسته و مواد داخلی آن است. اگرچه اهمیت کیفیت تخم مرغ در نژادهای گوشتی کمتر از اهمیت آن در نژاد تخمگذار است، ولی امروزه دقت و مطالعه در کیفیت تخم مرغ اهمیت بیشتری یافته است.

 کیفیت پوسته تخم مرغ:

یکی از مسائلی که در مورد پوسته تخم مرغ مطرح است ضخامت آن است. پوسته های ضخیم تر در مقابل شکستن مقاوم تر هستند. ضخامت پوسته تخم مرغ یک صفت کمی ژنتیکی است که قابلیت توارث نسبتاً کمی دارد

ضخامت پوسته ممکن است با فاکتورهای مدیریتی مختلف مثل درجه حرارت، استرس، بیماری ها، تغذیه و ... تغییر کند. برخی از ناهنجاری های پوسته به ارث می رسند. پوسته های گچی، شیاردار و پوسته هایی از این قبیل ممکن است نتیجه تغییرات ژنتیکی باشد. ناهنجاری های دیگر اغلب به خاطر نقایص موجود در اویدوکت بر روی پوسته ظاهر می شوند.

کیفیت مواد داخلی تخم مرغ:

کیفیت آلومین:

 کیفیت آلبومین قابلیت توارثی در حدود 25 درصد دارد. بنابراین کیفیت نامرغوب مواد داخلی تخم مرغ اغلب در نتیجه مدیریت غلط است و کمتر به علت ناهنجاری های ژنتیکی رخ می دهد.

 لکه های خونی:

 لکه های خونی قابلیت توارث ناچیزی دارند. ولی به هر حال این لکه ها در تخم مرغ بعضی نژادها دیده می شوند و موارد وقوع آنها در تخم مرغ های با پوسته قهوه ای بیشتر است.

جلوگیری از دسترسی شکارچیان به گله طیور

چگونه گله طیور خود را از دسترس شکارچیان مختلف در امان نگه داریم؟

هیچ چیزی بدتر از این نیست که گله طیورتان مورد حمله یک شکارچی واقع شوند و این در حالی است که تقریباً تمامی موجودات وحشی و حتی بسیاری از انواع اهلی از یک شام جوجه خوشمزه به گرمی استقبال می کنند.

بنابراین چگونه می توانید از گله خود در مقابل انواع شکارچی ها مراقبت نمایید؟

این موضوع زمانی اهمیت پیدا خواهد کرد که شما در زمینه پرورش و نگهداری از طیور تجربه چندانی نداشته و حتی ندانید که چه شکارچیانی ممکن است در کمین نشسته باشند و یا حتی ممکن است فکر کنید که چون در مناطق شهرنشین و محدودیت های آن زندگی می کنید نیازی به نگرانی درباره شکارچیان نیست!!!

اما باید بدانید که حتی حیوانات اهلی و خانگی نیز می توانند تهدیدی برای مرغ و خروس هایتان باشند

برخی از معمول ترین انواع شکارچیان طیور عبارتند از: سگ هایی که در مجاورت محل زندگیتان یافت می شوند، شاهین ها، راسوها، سمور و روباه

شکارچیانی مانند مار و موش های صحرایی بیشتر رغبت به خوردن جوجه های کوچک و پولت های نیمه جوان و نه مرغ و خروس های بالغ دارند. سایر شکارچیان مانند راسوها نیز فقط متمایل به تخم پرندگان می باشند

برخی روش ها و گام های ساده وجود دارند که می توانید جهت مراقبت از مرغ های با ارزش خود در مقابل شکارچی های مختلف به کار گیرید. اولین دستورالعمل این است که یک قفس امن و محکم با دری که دارای ایمنی کافی به هنگام تاریکی می باشد، خریداری نمایید

نکات دیگر

1. مرزی به عمق 30 سانتیمتردر کل محیط اطراف قفس بکنید و ورقه های فلزی مقاوم در آن حفر نمایید. این کار از ورود شکارچیان ماهر در حفاری به داخل قفس جلوگیری می کند

2. کف قفس را بالاتر از سطح زمین قرار دهید تا از ورود موش ها، موش های صحرایی و راسوها به داخل قفس جلوگیری شو

3. کف قفس را بازرسی نموده و هرگونه سوراخ را که شکارچیان می توانند از طریق آن به داخل دسترسی یابند درزگیری نمایید

4. به هنگام شب در اطراف قفس چراغ قرار دهید

5. کپه های کود را دور از قفس قرار داده و تکه های غذا را در محوطه رها نکنید – هر چیزی که جوجه ها دیگر مصرف نمی کنند قبل از شروع شب از محیط اطراف قفس جمع آوری نمایید – کپه های کود و غذاها می توانند شکارچیان دیگر را به آن ناحیه و در نتیجه به پرندگانتان جلب کنند

6. در حالت کلی محیط اطراف قفس را تمیز نگه دارید، علف های هرز را هرس و چمن ها کوتاه کنید – یک سطح باز و بدون پوشش در واقع یک عامل بازدارنده شکارچیان است

7. اگر در محیط اطراف قفس شکارچیانی مانند شاهین و جغد زیاد پرسه می زنند ران قفس را با تورهای سیمی محکم بپوشانید

افزایش باروری خروس ها

11 آیتم مهم در پرورش خروس ها به منظور داشتن باروری بیشتر

 جوجه ای که هچ می شود حاصل جفتگیری مرغ و خروس است. بنابراین تعداد کمی خروس که در هر پن وجود دارد به عنوان نیمی از عامل جفتگیری به حساب می آید و توجه به آنها اهمیت زیادی دارد

خروس ها نه تنها نیمی از ژن های جوجه ها را تامین می نمایند، بلکه مسئول تولید اسپرم جهت باروری تخم مرغ های قابل جوجه کشی نیز می باشند.

 1. تولید مثل در خروس ها:

قدرت باروی منی خروس بستگی به تعداد اسپرماتوزوئید بالغ موجود در آن دارد. هنگام صبح زود، منی سفید و مات می باشد ولی پس از انجام چند عمل جفتیگری به صورت شفاف و آبکی در می آید. میزان منی تولید شده در هر مرحله جفتگیری بین 1-1/0 سی سی درنوسان است.

 خروس ها بین 30-10 بار در روز جفتگیری می نمایند که بستگی به ترکیب، تعداد مرغ های موجود، نظم اجتماعی، حرارت، نور و عوامل دیگر دارد

خروس ها ممکن است در یک روز چندین بار با یک مرغ جفتگیری نمایند. آنها کرارا با پولت هایی که در وسط اجتماع مرغ ها حضور دارند جفتگیری نموده، ولی تمایلی به جفتگیری با مرغ های پیش رس و ترسو ندارند.

 از میان جفتگیری ها انجام شده فقط حدود آنها به طور کامل انجام می پذیرد در حالی که معمولا بیشترین جفتگیری های انجام می گردد، ولی به نظر می رسد که بین زمان جفتگیری و میزان باروری تفاوت ناچیزی وجود داشته باشد

حتی تا چند روز پس از خارج نمودن خروس ها از گله تخم مرغ بارور هنوز تولید می شود، ولی اگر خروس ها حذف شده و در همان روز خروس های جدید جایگزین گردند، تخم مرغ های نطفه داری که پس از 3 روز تولید می شوند نتیجه جفتگیری خروس های جفتگیری خروس های جدید می باشند.

 2. نسبت خروس به مرغ:

زیاد بودن خروس ها در داخل پن مرغ های مادر باعث کاهش باروری می گردد، همچنان که کمبود خروس ها نیز همین نتیجه را به دنبال خواهد داشت. نسبت صحیح بین خروس ها و مرغ ها بستگی به نوع و اندازه مرغ داشته و براساس تعداد خروس به ازائ یکصد قطعه پولت ذکر می گردد

در بستر تمام نرده ای و بستر نرده – پوشال باید تعداد خروس بیشتری وجود داشته باشد. نسبت خروس ها به مرغ ها بر روی تعداد جفتگیری خروس ها تاثیری ندارد.

 3. اهمیت وزن بدن خروس ها:

پرورش خروس های با کیفیت بالا به اندازه پرورش مرغ های با کیفیت عالی اهمیت دارد. اغلب اوقات در مورد خروس ها غفلت می شود

از افزایش بیش از حد وزن خروس ها در زمان بلوغ باید جلوگیری گردد و باید طوری برنامه ریزی نمود که وزن های استاندارد و راهنمای همان لاین به دست آید.

 4. حذف خروس ها باید همواره مورد توجه باشد:

خروس ها در دوران جفتگیری باید دقیقا تحت نظر باشند و هر خروسی غیر طبیعی بلافاصله به وسیله قلاب خارج گردد. ثابت شده که خروس ها با مرغ های معینی جفتگیری می نمایند و اگر خروس مشخصی قادر به جفتگیری نباشد، مرغ های همسرش تا خارج شدن آن از گله به خروس های دیگر اجازه جفتگیری نخواهند داد.

 5. طرز در درست گرفتن خروس ها:

هر گاه بخواهند خروس ها را در دست بگیرند، بهتر است دو پا یا دو بال را به دقت با دست نگه دارند. اگر فقط یک پا گرفته شود، تعداد زیادی از خروس ها آسیب جدی خواهند دید.

 6. ورزش دادن خروس ها:

برای جلوگیری از سستی و زوال پای خروس ها باید آنها را وادار به فعالیت نمود. دانخوری های مخصوصی برای خروس ها وجود دارد که باعث می شوند خروس ها مجبور به فعالیت گردند، زیرا خروس ها برای مصرف دان از آنها ناچارند مقداری بپرند

در هنگام بعد از ظهر پاشیدن مقداری دانه در روی بستر باعث می شود خروس ها به پنجه زدن مشغول شوند که این عمل نیز فعالیت باارزشی است.

 7. خروس های ترسو:

خروس ها همچون مرغ ها نظم اجتماعی ایجاد می نمایند. خروس ها  ترسو باید زیر نظر باشند و باید مراقب بود که این خروس ها برای تامین وزن بدنشان دان کافی مصرف نمایند و اگر وزن بدنشان پایین باشد، بهتر است دانخوری های مخصوص خروس را به پن آنها اضافه نمود تا مصرف دان افزایش یابد.

طبیعتا هنگامی که خروس ها هم به دانخوری مخصوص خروس ها دسترسی دارند نیازشان را از هر دو دانخوری برطرف می نمایند.

 8. مدت زمان حضور خروس ها بر روی بستر:

برای داشتن نطفه داری بالا در هنگام استفاده از سیستم بستر نرده – پوشال، خروس ها باید روزانه حدود 8 ساعت دسترسی به بستر پوشال داشته باشند. منطقه پوشال نباید برای ساعاتی از روز محدود گردد.

 9. تورم کف پا:

در پای بعضی از خروس ها پینه یا تاول های بزرگ ایجاد می گردد. اغلب اوقات این تاول ها متورم شده و خروس ها نمی توانند جفتگیری نمایند. بسترهای توری و نرده ای باعث افزایش این مشکل می شوند

اگر خروسی اسیب جدید ببیند باید از پن خارج گردد ولی به ندرت بهبود می یابد. در آزمایشی که در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا انجام شد، بارور کردن خروس ها در گله مادر که بر بستر توری شیب دار نگهداری می شدند به میزان 2/9 درصد کمتر از خروس های مشابهی بود که بر بستر پوشال نگهداری می گشتند.

  کاهش باروری با افزایش سن بیشتر می گردد، به طوری که این میزان کاهش در خلال چهار هفته دوم تولید 4 درصد و چهار هفته هفتم تقریبا 17 درصد بوده است. این کاهش تقریبا به خاطر مشکل بروز زخم های پا در خروس ها بوده که به طور تصاعدی افزایش می یابد

 10. جایگزین کردن خروس ها در یک پن:

به طور طبیعی هرچه سن خروس در سیکل تولید بالاتر می رود باروری کاهش می یابد و به حدی می رسد که از نظر اقتصادی باید خروس مذکور را حذف کرد چون درصد جوجه درآوری تخم مرغ ها به حدی پایین می آید که سودمند نیست

در مورد نژادهای گوشتی این مشکل بیشتر از نژادهای تخم گذار جلب توجه می کند.

  بعضی از مرغ داران هنگامی که (یک دوم) تولید به اتمام رسید تعدادی از خروس های مسن را حذف نموده و به جای آن ها خروس های جوان در گله جایگزین می کنند. این روش باعث افزایش باروری می گردد ولی از نظر اقتصادی گران تمام شده و توصیه نمی شود.

عموما هزنیه پرورش تعدای خروس جوان به مراتب بیشتر از هزینه کاهش باروری در مدت کوتاه (یک چهارم) باقیمانده دوران تولید می باشد.

 11. خروس هایی که جفت گیری نمی کنند:

وقتی گله مادر در سالنی با بستر نرده – پوشال و یا توری – پوشال نگهداری می شود، خروس ها تمایل دارند که روی نرده یا توری بمانند و از آن به عنوان استراحتگاه استفاده نمایند

اکثر پولت ها برای جفت گیری بستر پوشال را نسبت به نرده یا توری ترجیح می دهند. بنابراین چون خروس ها از روی نرده خارج نمی شوند، جفت گیری با این پولت ها نیز صورت نمی گیرد.

 پاشیدن مقداری دانه بر روی بستر به هنگام بعدازظهر بخش زیادی از این مشکل را حل خواهد نمود زیرا خروس ها ترغیب می شوند که برای مصرف دان روی بستر پوشال، بستر نرده ای را ترک کنند و در روی بستر پوشال جفت گیری هم انجام می دهند.

مرغ مرندی دورگه

مرغ مرندی بی کیفیت یا دورگه 

مرغ سیاه مرندی همانطور که از اسمش هم پیداست به رنگ سیاه بوده و هیچ رنگ دیگردی ندارد . مرغ سفید مرندی نیز تلاقی یافته است ک در زمان گزشته بر اثر بی دقتی روستاییان شهر مرند با مرغ یا خروس سفید جفت گیری کرده و به رنگ سفید در امده است .

جز رنگ سیاه هیچ رنگ دیگری در نژاد مرندی اصالت ندارد   مرغ سفید مرندی هم تلاقی یافته میباشد . 1 بار جفت گیری خروس سفید یا چیل با مرغ سیاه مرندی باعث تغییرات ژن خالص و اصیل در 7 نسل در گله میشود . تغییر ژنتیکی در نژاد مرندی یا در هر نژاد دیگری باعث از بین رفتن و یا تضعیف ویژگیهایی از قبیل تعداد تخم گزاری مقاومت در برابر بیماری ها و رنگ سبز فسفری  بال و پر زیر نور خورشید و در کل زیبایی و اصالت نژاد مرندی میشود .

عکس نژاد مرندی بی کیفیت که هیچ ارزش ژنتیکی ندارد .

 نکته مهم :

در یک گله مرندی 100 تایی اگر 1 خروس سفید یا چیل یا از نژاد دیگر باشد 7 سال طول میکشد تا این ژن نامرغوب و ناخالص از گله حذف شود دوست عزیز پرورش دهنده نژاد مرندی  در مورد نژاد مرندی اول تحقیق بعد مطالعه بکن تا لطمه به نژاد این مرغ زیبا و تخم گزار کشورمان وارد نشود

در زیر جوجه های که از مولد های دورگه و بی کیفیت تولید شده اند را هم ببینید .

این تصویر بالا که  بعضی افراد به اسم مرغ سیاه مرندی به فروش میرسانند چرا رنگ مشکی ندارد ؟ چرا این افراد مرغ سیاه مرندی را به اشکال گوناگون در اورده اند ؟ چرا این نژاد که دارای ژنتیک به این ارزشمندی هست چرا ضربه میزنند؟ 

 در تصویر بالا به رگه های قرمز رنک در گردن مرغ توجه کنید این رگه قرمز مشخصه دورگه بودن این گله میباشد در تصویر زیر واضح تر ببینید 

مرغ های بومی اصلاح شده

 ♦️ در بعضی از سایت های اینترنتی به کلمه مرغ های اصلاح شده بومی بر میخوریم ک دارای تخمگذاری بالا بوده و باید در کانکس هایی پروش داد که خودشان تولید میکنند و قیمتی در حدود 15 میلیون دارند ❗️

 نیمچه های این مرغها هم کمتر از 1000 عدد فروش ندارند ❕

اینم عکس مرغ بومی اصلاح شده که ادعا دارند پر تولید هست این عکس هک یک نژاد خارجی میباشد و برای اوام فریبی در سایت اینترنتی به فروش میرسانند . 

🔔 نکته مهم :

✅ در ایران هیچ نوع اصلاح ژنتیکی صورت نمیگیرد .

مرغ های اصلاح شده ک در بعضی از سایت ها به فروش میرسانند اصلاح شده ژنتیکی نیستند تغییر نژادی هستند

✔️ چرا که مرغهای سفید لگهورن از رده خارج شده مرغداریها را با مرغ بومی شهر خودشان تلاقی داده و تغییر نژادی انجام میدهند تا کمی درصد تخمگذاری بالا برود .

✅ بجز مرغهای خارجی وارداتی اعم از لگهورن 🐓و لوهمن براوون و امثال اینها همه مرغ هایی که در ایران به اسامی گلپایگان ، ورامین ، یزد ، کرمانشاه ، جهادی و مرغ بومی اصلاح شده بفروش میرسند تغییر نژادی شده و تخم اینها در اثر تغییر نژاد ارزش غذایی خود را از دست میدهند .

 ✅ این نژاد های من در آوردی فقط 1 سال اول برای تخمگذاری خوب هستند سال دوم باید به کارخانه های سوسیس و کالباس با قیمت ناچیز برای فروش ارسال شود .

🔱 با تغییر نژاد سعی بر تولید تخم بیشتر ولی بی کیفیت کرده اند آن هم برای سود بیشتر ن بالا بردن کیفیت تخم 🔱

        ادرس وب سایت ها ی ما 

www.morqmarandi.com    👈

           www.makutoyor.ir          

       

       لینک کانال تلگرامی 

  Telegram.me/makutoyor      

نحوه انبار تخم های نطفه دار

تولید ، نگهداری و بهداشت تخمهای جوجه کشی   

اولین و مهمترین گام در بهداشت تخم مرغ تولید انها در لانه های تمیز وبهداشتی میباشد که تحقیق این مسئله بستگی به رعایت برنامه مدیرییتی دقیقی دارد نکات مدیریتی زیر راهنمای خوبی در خصوص تولید تخم مرغ های تمیز ونگه داری صحیح آنها تا زمان قرار دادن در ماشین های جوجه کشی می باشد.

۱- تا آنجا که ممکن است مرغ ها در روی سیم , پلاستیک و یا نرده های چوبی که فضولات دفع شده روی آنها جمع نمیشوند نگهداری کنید هر چند که باید به این نکته توجه کرد که بعضی از سویی های مرغ تخم گذار عادت به گذاشتن تخم در روی این نوع بستر ها راندارند و باید برای آنها لانه های تخم گذاری در یک جای مشخص و یا نقاط مختلفی در داخل سالن تعبیه کرد.

۲- جهت کاهش تعداد تخم مرغ های گذاشته شده در روی بستر که به کثیفی شکسته شدن بیشتر آنها می انجامد , تعداد کافی لانه تخم گذاری در نظر بگیرید , در این رابطه یک لانه تخم گذاری برای هر ۴ قطعه مرغ کفایت می کند این لانه های تخم گذاری باید قبل از شروع تخم گذاری در محل های مورد نظر درداخل سالن قرار داده شوند.

۳- لانه های تخم گذاری باید فضای کافی داشته و به خوبی تهویه شوند و طوری طوری باشند که ورود و خروج مرغ ها از آنها به راحتی صورت گیرد.

۴- کف لانه ها باید با استفاده از مواد بستر مناسب نظیر : تراشه نجاری , کاه و… پوشیده شود.

۵- شلی مدفوع درصد آلودگی پوسته تخم مرغ ها را افزایش می دهد با اتخاذ تدابیر لازم از جمله مدیریتهای بهداشتی و تغذیه ای از آن جلوگیری کنید .

۶- تخم مرغ ها را به دفعات در روز جمع کنید  (حداقل ۴ بار در روز )

۷- در شب مواظب باشید که مرغ ها در داخل لانه های تخم گذاری استراحت نکنند (ماندن مرغ ها به مدت زمان طولانی تر در داخل لانه های تخم گذاری موجب کثیفی بیشتر لانه ها وشروع عمل کرچی در آنها می شود.)

۸- در تمامی اوقات بستر را خشک نگه داشته وهر از چند گاه آن را تعویض نماید ، تهویه صحیح به خشک نگه داشته شدن بستر کمک شایان توجهی می کند

۹- با اعمال مدیریت تغذیه ای مخصوصا دراوج تولید و در فصول گرم سال از کاهش ضخامت پوسته و تولید تخم مرغ های غیر استاندارد , تا آنجا که مقدور است بکاهید.

۱۰- با استفاده از وسایل مناسب و بهداشتی تخم مرغ ها را جمع اوری وحمل نماید.

۱۱- تخم مرغ های نا مرغوب و غیر استاندارد از قبیل ترک برداشته بی رنگ و یا دارای لکه رنگی خیلی برزگ و کوچک و زیاد کثیف را از بقیه جدا کنید.

۱۲- پس از جمع اوری تخم مرغ ها را در اولین فرصت با استفاده از ضد عفونی نمایید به خاطر داشته باشید که در این عملیات تنها آن عده از اجرام میکروبی که در روی پوسته هستند از بین میروند در حالی که میکروب های داخل تخم مرغ ها همچنان زنده باقی می مانند.

۱۳- قبل از جمع آوری و انتقال تخم مرغ ها دست های خود را با استفاده از اب و ماده ی شوینده موثر کاملا شستشو و ضد عفونی نمائید.

۱۴- اگر قرار است تخم مرغها برای مدتی ذخیره شوند باید آنها رادر اتاق هایی که درجه ی حرارت آنها بین ۱۳تا ۱۸ درجه ی سانتی گراد ونیز رطوبت شان ۷۵ درصد است نگهداری شود.

۱۵- از عرق کردن تخم مرغ ها جلو گیری کنید این عرق کردن در زمانی که آنها از محل های سرد به اتاق های گرم انتقال می یابد می تواند اتفاق بیفتد که می توان آنها را در اتاق هایی که درجه ی حرارت آنها کنترل می شود نگه داری کرد.

 ضدعفونی تخم مرغ ها :

روش های مختلفی جهت حفظ سلامت و بهداشت تخم مرغ ها اعمال می شود . روش مورد استفاده بستگی به عواملی نظیر تعداد تخم مرغ ، نوع استفاده از جوجه ها ، تاریخچه وقوع بیماری ها و قیمت وسایل و مواد مصرفی دارد ، در مزارع کوچک ممکن است حتی برنامه ضدعفونی کردن در بین نباشد و تخم مرغ ها را در انها در اطاق های تمیزی برای مدت کوتاهی ذخیره کرد و بعد به موسسات جوجه کشی می فرستند ، برای مزارع پرورشی بزرگ بهتر است که آنها برای اتخاذ تدابیر لازم در خصوص نگهداری ضد عفونی و حفظ موارد بهداشتی با دامپزشکان متخصص با تجربه و سایر متخصصین دست اندرکار مشورت کنند .در زیر به برخی روش های رایج در زمینه ضد عفونی تخم مرغ های جوجه کشی اشاره می شود:

 دود دادن:

استفاده از دود حاصل از واکنش شیمیائی ایجاد شده بین فرمالین و پرمنگنات , برای مدت های مدیدی است که در ضدعفونی و کاهش بار میکروبی تخم مرغ ها مورد استفاده قرار می گیرد. هر چند که در سال های اخیر به علت تاثیرات سوء این گاز در روی انسان , مرغ داران تمایل کمتری به استفاده از آن از خود نشان می دادند

ولی امروزه دوباره با اهمیت بیشتری که در زمینه ضد عفونی تخم مرغ ها پیدا کرده از آن در زمینه گندزدایی از تخم مرغ ها , مخصوصا تخم مرغ های جوجه کشی استفاده می شود.

  اسپری نمودن مواد ضد عفونی :

یکی دیگر از روش های مورد استفاده در زمینه ی ضد عفونی تخم مرغ ها میباشد وبدین ترتیب اعمال می شود که بعد از جمع آوری تخم مرغ ها آنها را روی تخم مرغ ها می پاشند که می تواند در صورتی که با نظر متخصصین نوعی اسپری انتخاب شده و به اندازه مجاز اسپری گردد مفید باشد.

  استفاده از اشعه ماورا بنفش :

استفاده از خاصیت گند زدایی اشعه ماورا بنفش یکی دیگر از روش های ضد عفونی نمودن تخم مرغ ها می باشد که امروزه وسایل و لوازم مورد نیاز برای این روش در اغلب مرغداری ها فراهم است که می توان در زمینه ضد عفونی کردن تخم مرغ ها از آنها با رعایت اصول توصیه شده استفاده نمود.

  شستشوی تخم مرغ ها :

بعضی از تولید کنندگان ترجیح می دهند که تخم مرغ ها را بشویند .اگر وسایل و امکانات لازم موجود باشد شستشو کردن می تواند روش موثری در بهداشت تخم مرغ های جوجه کشی می تواند محسوب شود . ولی اگر درجه ی حرارت آب مورد استفاده پایین تر از میدان توصیه شده برسد و یا تعداد اجرام میکروبی موجود بیشتر از قدرت ضد عفونی کنندگی آب باشد می تواند خود آب به انتشار عوامل بیماری زا کمک کند . درجه ی حرات آب مصرفی باید همیشه بیشتر از درجه حرارت تخم مرغ باشد . آب مورد استفاده نباید دوباره برگشت داده شده و بار دوم از آن به منظور ضدعفونی کردن استفاده شود اگر از روش غوطه ور کردن استفاده می شود باید آب مصرفی به دفعات و به طور منظم عوض شود ، غوطه ور کردن تخم مرغ ها نباید بیشتر از ۳ دقیقه طول یکشد واین غوطه ور کردن به صورت کامل انجام پذیرد و قبل از اینکه در داخل کارتن جایگاه مخصوص نگهداری قرار داده شوند کاملا خشک گردند . برای استفاده از آبی که مجددا برگشت می نماید با ید از وسایلی که سطح ماده ضد عفونی کننده رابه طور مرتب تنظیم می نمایند استفاده شود که این نوع شوینده ها باید مجهز به سیستم ضد عفونی کننده نهایی با استفاده از محلول هایی که دوباره برگشت داده نشده اند باشد.(برای کاهش آلودگی) در زمینه شستشوی و ضد عفونی تخم مرغ ها امروزه لوازم و دستگاه های متنوعی به بازار آمده که موثر بودن آنها بستگی به نحوه استفاده و به کارگیری نکات توصیه شده در این مورد دارد. برای شستشوی تخم مرغ ها باید تنها از آبی که دارای کیفیت بالایی است استفاده شود که میزان آهن موجود در آن کمتر از ۲ قسمت در میلیون است .

  مواد ضدعفونی کننده:

مواد ضد عفونی کننده مختلفی توسط کارخانجات سازنده ی این نوع مواد ساخته شده و در بازار با اسامی و مارکهای متفاوت وجود دارند ، ضدعفونی کننده هایی بر پایه کلرین از جمله مهمترین هاست که در سطح گسترده برای ضد عفونی نموده وسایل و تخم مرغ ها مورد استفاده قرار می گیرند.

نشان داده شده است که ترکیبات چهار تایی آمونیوم از جمله ضد عفونی کننده هایی هستند که می توانند در زمینه گندزدایی تخم مرغ ها مورد استفاده قرار گیرند و در کل دارای مزایای زیر می باشد :

_ بی ضرر برای تخم مرغ های جوجه کشی

_ داشتن حداقل باقی مانده مواد سمی در روی تخم مرغ ها

_ بی ضرر برای افراد و وسایل

_ داشتن قیمت مناسب

بررسی معایب جوجه کشی

در این مقاله ارائه علل احتمال و اقدامات تصحیحی مناسب در ارتباط با بسیاری از نشانه‌ و علائمی است که با کاهش قابلیت جوجه درآوری مشاهده می‌گردد.

 

 

 

۱)تخم‌مرغ‌ها در نوربینی شفاف می‌باشند درون تخم‌مرغ‌های شکسته نقطه سفیدرنگ بدون خون و غیر بارور مشاهده می‌گردد.

علل:

۱-خروس غیر بالغ

۲-خروس با اسپرم غیر طبیعی

۳-کم بودن تعداد خروس‌ها

۴-شرایط بد آب و هوائی

۵-گله پیر

۶-بیماری گله مرغ مادر مربوطه

۷-کمبودهای تغذیه

۸-مشکلات حرکتی خروس‌های نژاد سنگین

۹-استفاده از داروها و مواد شیمیایی خاص

۱۰-انگل‌ها

۱۱-بستر ناکافی

۱۲-نور ناکافی

۱۳- کاهش دفعات جفتگیری

که عموماً در بسیاری از حالات ذکر شده مشاهده می‌گردد.

 

۲- تخم‌مرغ‌ها در نوربینی شفاف درون تخم‌مرغ‌های شکسته شده دیسک رشد یافته و بلاستودرم جنین بدون خون و بارور مشاهده می‌گردد.

علل:

۱-انبارکردن طولانی تخم مرغ‌ها

۲-شرایط نامناسب حرارت و رطوبت مکان نگهداری

۳-دود دادن نامناسب

۴-شوک‌های حرارتی و آسیب دیدن تخم‌مرغ‌ها در رابطه با این شوک‌ها در حمل و نقل.

۵-مهار تنفس تخم‌مرغ‌ها

۶-دمای بالا در اوایل انکوباسیون

۷-گله‌های خیلی جوان – خیلی پیر

۸-بیماری‌های گله مرغ مادر

۹-داروها

۱۰-جمع‌اوری نامرتب تخم‌مرغ

 

۳- تخم‌مرغ در نوربینی شفاف درون تخم‌مرغ‌های شکسته شده حلقه خونی یا جنین کوچک که قبل از سه روزگی مرده‌اند نشان می‌دهد:

علل:

۱-انبار کردن تخم‌مرغ به مدت طولانی تحت شرایط دمای نامناسب

۲-دود دادن نامناسب یا انجام آن در بین ساعت ۹۶-۱۲ انکوباسیون

۳-دمای بالا در مراحل اولیه انکوباسیون

۴-دمای پایین در مراحل اولیه انکوباسیون

۵-صدمه دیدن تخم‌مرغ‌ها در حمل و نقل

۶-بیماری‌های گله مادر

۷-گله پیر

۸-اتفاقات در رشد و نمو جنینی

۹-کمبودهای شدید تغذیه‌ای مثل بیوتین – ویتامین A – ویتامین E

10-داروها

۱۱-آلودگی

۱۲-رشد و نمو ناکافی

 

۴- مشاهده جنین مرده در روز ۶-۳ روزگی در انکوباسیون

علل:

۱-موارد ذکر شده در شماره ۳

۲-کمبود تهویه – افزایش co2

3-چرخش نامناسب بیشتر از یک یا کمتر از شش ساعت.

 

۵- مشاهده جنین مرده در ۱۷-۷ روزگی در انکوباسیون

جنین‌ها دارای منقار – ناخن پر می‌باشند.

علل:

۱-دما – رطوبت – تهویه و چرخش نامناسب

۲-آلودگی

۳-کمبودهای تغذیه‌های مثل بیوتین – ریبوفلاوین – پیردوکیسن و …

۴- ژن‌های کشنده

 

۶- مشاهده جنین مرده در ۱۸ روزگی در انکوباسیون

علل:

۱-دما – رطوبت – چرخش و تهویه نامناسب در ستروهچر.

۲-آلودگی به ویژه ناشی از کپک‌ها و قارچ‌ها.

۳-دود دادن خیلی شدید یا خیلی طولانی.

۴-خنک شدن بیش از اندازه تخم‌مرغ‌ها در حمل و نقل و یا طولانی شدن زمان حمل و نقل

۵-شکستن پوسته‌ها قبل از ست کردن – زمان انکوباسیون – زمان ترانسفر.

۶-کمبودهای تغذیه‌ای.

۷-موقعیت قرارگیری نامناسب جنین.

۸-اتفاقات رشد و نمو جنین (نارسائی در تبدیل تنفس از کیسه زرده به تنفس ریوی و گردش خون جنینی)

۹-توارث – ژن‌های کشنده و ناهنجاری‌های کروموزومی.

۱۰-دوقلوئی (دوز رده)

۱۱-هچر به مدت زیادی بازمانده باشد.

۱۲-کیفیت پایین پوسته‌ها.

۱۳-بیماری‌های گله‌ها در.

عیب‌یابی – مشکلات اختصاصی

مشکلات اختصاصی

الف) نشانه: تخم مرغ‌های نوک نزده: شامل جنین کامل – کیسه زرده بزرگ

علل:

۱- چرخش ناکافی

۲- رطوبت خیلی بالا در ستر.

۳- دمای خیلی پایین در ستر.

۴- دمای خیلی بالا در هچر.

۵- سرد شدن تخم مرغ‌ها در زمان ترانسفر.

۶- تهویه ناکافی.

۷- بیماری‌های گله مادر.

۸- انبار کردن طولانی تخم‌مرغ‌ها

۹- کمبودهای تغذیه‌ای.

 

ب) تخم‌مرغ‌ها نوک زده جنین کامل داخل پوسته مرده است.

علل:

۱)رطوبت و دمای پایین و مدت طولاین در هچر.

۲)رطوبت پایین در زمان هچ

۳)دمای بالا در زمان هچ .

۴)تهویه ضعیف

۵)چرخش ناکافی در ۱۲ روز اول

۶)صدمه دیدن در حین انتقال

۷)نگهداری طولانی

 

ج) تخم‌مرغ‌ها به صورت ناقص نوک زده جنین مرده یا زنده

علل:

۱-موارد فوق در بند ب

۲-دود دادن بیش از حد در زمان هچ

۳-چیدن تخم‌ها به صورت وارونه

 

د) هچ زودتر از موعد – جوجه‌های لاغر و پر سر و صدا.

علل:

۱)تخم‌مرغ‌های کوچک

۲)تفاوت بین نژادها

۳)دمای بالای ستر.

۴)رطوبت پایین ستر.

 

و) خروج دیر هنگام جوجه.

علل:

۱)تخم‌مرغ‌های بزرگ

۲)گله‌های مادر پیر

۳)نگهداری طولانی مدت تخم‌مرغ‌ها

۴)دمای پایین ستر

۵)رطوبت بسیار بالای ستر

۶)جنین ضعیف

 

ه) هچ کند و طولانی

علل:

۱)چیدن همزمان تخم‌مرغ‌های کهنه و نو موجود در انبار.

۲)چیدن تخم‌مرغ‌های گله‌های جوان و پیر به صورت مخلوط.

۳)مخلوط کردن تخم‌مرغ‌های ریز و درشت.

۴)حمل و نقل نادرست تخم‌مرغ‌ها.

۵)وجود نقاط سرد و گرم در ماشین‌ها.

۶)دمای خیلی بالا و خیلی پایین ستر و هچر.

۷)سیستم تهویه ناکافی سالن.

 

ی) جوجه‌های چسبیده و آغشته به سفیده

علل:

۱)دمای پایین‌ ستر.

۲)رطوبت بالای ستر.

۳)چرخش نادرست.

۴)تخم‌مرغ کهنه.

۵)تخم‌مرغ بسیار بزرگ.

 

و) قطعات پوسته چسبیده به پرها

علل:

۱-رطوبت بسیار پایین در انبار تخم مرغ – ستر و هچر.

۲-چرخش نادرست

۳-تخم‌مرغ‌های ترک دار و با کیفیت پایین پوسته.

 

ر) هچ نابالغ – ناف باز و خونی

علت:

۱- بالا بودن زیاد دما در ستر و هچر

 

ز) جوجه‌های کوچک

علل:

۱-تخم‌مرغ‌های کوچک

۲-رطوبت پایین در انبار نگهداری تخم‌مرغ‌ها.

۳-ارتفاع بالاتر از ۱۵۰۰ متر.

 

ک) ناف بسته نشده – پرهای ریز و خشک

علل:

۱-نوسانات شدید دما در ستر.

۲-دمای پایین در هچر

۳-رطوبت بسیار بالا در هچر یا عدم پایین آمدن رطوبت در پایان دوره هچ.

۴-تغذیه ناکافی گله‌مادری.

 

گ) ناف بسته نشده – مرطوب و بد بو – جوجه شل- بزرگ با بدن نرم

علل:

۱-التهاب ناف – آلودگی ناف توسط سینی های کثیف – ماشین‌ها یا هچرهای غیر بهداشتی و گازدادن ناکافی تخم‌مرغ.

۲-دمای پایین‌ ستر.

۳-رطوبت بالای ستر و هچر

۴-تهویه ناکافی

 

ناهنجاری‌ها

علل:

۱-تکان دادن شدید تخم‌مرغ‌ها در حمل – حمل به صورت وارونه.

۲-انبارکردن ناصحیح تخم‌مرغ‌ها.

۳-کمبودهای تغذیه‌ای.

۴-چرخش ناکافی.

۵-چیدن ناصحیح تخم‌مرغ‌ها به صورت وارونه.

۶-بیماری‌های گله مادر.

۷-تهویه ناکافی.

 

پنجه‌های کج – پاهای فاصله‌دار

علل:

۱-دمای بالا و پایین ستر.

۲-تغذیه ناکافی.

۳-سینی‌های با کف صیقلی در هچری.

 

بدن لاغر و اندام کوتاه

علل:

۱-کمبودهای تغذیه‌ای به خصوص ریبوفلاوین.

۲-مایکوتوکسین‌ها

۳-دمای بالا ستر در طول روزهای ۱۲-۱

 

چشم‌های بسته – چسبیدگی پلک به چشم‌ها

علل:

۱-دمای بالاتر هچر.

۲-رطوبت پایین در هچر.

۳-جمع‌اوری ناکافی پرزها در هچری.

۴-ماندن جوجه‌ها به مدت طولانی در هچر.

۵-جابجایی شدید هوا در هچر.

 

انفجاری‌ها

علل:

۱-تخم‌مرغ‌های کثیف – تله تخم‌گذاری کثیف.

۲-تخم مرغ‌های بستر.

۳-گرد و غبار از اشیانه مادر – کولر – حمل و نقل.

۴-تجمع آب روی تخم مرغ‌ها (تعریق)

۵-پاشیدن – نم زدن یا اسپری کردن آب روی تخم مرغ‌ها

۶-آلودگی ناشی از تخم‌مرغ‌های انفجاری قبلی.

۷-آلودگی ناشی از حمل و نقل توسط دست‌های کثیف و وسایل آلوده.

۸-سینی‌های آلوده ستر.

 

جنین کوتوله – رشد ناکافی در جوجه‌ها

علل:

۱-آلودگی تخم‌مرغ.

۲-آلودگی هچری به خصوص در حین هچ.

۳-کمبودهای تغذیه‌های

۴-بیماری‌های گله مادر.

۵-توارث.

 

جوجه‌های فاقد چشم

علل:

۱-دمای بالای ستر در روزهای ۱ تا ۶٫

۲-اکسیژن پایین ستر در روزهای ۱ تا ۶٫

 

مغز بیرون زده

علل:

۱-دمای بالای ستر در روزهای ۳ تا ۱٫

۲-اکسیژن پایین ستر در روزهای ۳ تا ۱٫

 

زانوی قرمز در جوجه‌های هچ شده یا جوجه‌های نوک زده

علل:

۱-فشار طولانی روی پوسته در حین نوک زدن یا هچ شدن.

۲-وجود پوسته‌های ضخیم.

۳-رطوبت بالای ستر، دمای پایین ستر.

۴-کمبودهای ویتامین.

 

نوک کوتاه – عدم وجود نوک – ناهنجاری‌های صورت

علل:

۱-دمای بالای ستر در روزهای ۱ تا ۵

۲-توارث

۳-کمبودهای تغذیه‌ای به خصوص نیاسین

 

بیرون زدگی احشاء

علل:

۱-دمای بسیار بالا در ستر.

۲-توارث.

 

خونریزی

علل:

۱-پوست قرمز – دمای بالای ستر و هچر.

۲-خونریزی در کیسه جنینی – حمل و نقل شدید و خشن.

۳-کمبودهای تغذیه‌ای.

 

سرهای باد کرده و پشت گردن ورم کرده

علت:

۱-کمبودهای ویتامین – ویتامین E یا گروه B.

عوامل موثر در کاهش درصد جوجه کشی

شناسایی عوامل موثر بر کاهش میزان جوجه درآوری

هدف اصلی از پرورش طیور و خواباندن تخم مرغهای قابل جوجه کشی آنها تولید جوجه سالم از تخم مرغهای موجود می باشد درعمل ، دستیابی به این هدف به ندرت امکان پذیر می باشد . انتظار می رود که ازهر۱۰۰ عدد تخم مرغ خوابانده شده در دستگاه جوجه کشی به طورمتوسط ۸۵ تا ۹۵ جوجه بدست آید درصد حقیقی جوجه های از تخم خارج شده تا حد زیادی به سن گله تخمگذار و شرایط نگهداری و ذخیره تخم مرغ بستگی دارد گاهی اوقات میزان خروج جوجه ها از تخم مرغ برخلاف انچه که مورد انتظار می باشد کاهش می یابد درچنین مواقعی باید با توجه به اهمیت اقتصادی موضوع ، هرچه سریعتر علت را کشف کرد.

معمولا کاهش میزان جوجه درآوری به سه دلیل عمده زیر می باشد :

۱- عدم باروری و فقدان نطفه زنده در داخل تخم مرغ

۲- مرگ نطفه درحد فاصل زمان تخمگذاری تا هنگام خواباندن تخم مرغها د ردستگاه جوجه کشی

۳- عدم رشد کافی و مناسب جنین و یا تلفات بین زمان خواباندن تا زمان خروج جوجه از تخم مرغ جهت رفع هر یک از علل فوق نیاز به چاره جویی و تمهیدات متفاوتی می باشد .

 

درجوجه کشی های تجاری بیشتر تخم مرغها تنها در روزهای هجدهم یانوزدهم بعد از خواباندن به وسیله کندلینگ مورد آزمایش قرار میگیرند این بدان معناست که امکان دارد بین زمان بروز اشتباه و مشاهده علائم آن یک فاصله زمانی تاخیری وجود داشته باشد بدین دلیل بنظرمی رسد که ثبت ونگهداری رکوردهای خوب و مناسب در مزارع تولید کننده تخم مرغ و در تمام مراحل عبور تخم مرغ و جوجه در جوجه کشی حیاتی باشد .

عوامل موثر در تولید تخم مرغهای بی نطفه:

مشکل عدم باروری اکثرا به صورت جداگانه در گله ها اتفاق می افتد در زمان انجام نوربینی تخم مرغهای بی نطفه به صورت کاملا روشن مشاهده می شوند با این وجود ماندن تخم مرغها به مدت ۱۹-۱۸ روز در داخل دستگاه ستر ممکن است درتمایز بین تخم مرغ بی نطفه وتخم مرغهایی که دارای نطفه های بسیار ابتدایی ونارس می باشند ایجاد مشکل بنماید در صورتی که بیش از یک گله تحت تاثیر قرار بگیرد باید به عوامل متعددی ظنین گردید اما اظهار نظر یک فرد متخصص در این ارتباط ضروری می باشد. در صورت حصول نتایجی دال بروجود عدم باروری درگله باید دقت نمود که این مشکل ناشی از کدامیک از عوامل می باشد عواملی که سبب عدم باروری حقیقی در سطح گله مادر می شوند باید مورد بررسی و مطالعه قرار بگیرند این عوامل میتوانند به شرح زیر باشند :

- سن گله مادر

- عدم تناسب در نسبت مرغ و خروس

- وجود پرندگان ضعیف به خصوص پرندگان نر ضعیف درگله

- سوء تغذیه

- وجود سطح پایین بهداشت در گله مادر

- سوء مدیریت به عنوان مثال عدم وجود دانخوری و آبخوری به تعداد کافی ، تراکم بیش از حد پرندگان نوردهی نامناسب، وجود استرس

سن گله مادر:

پرندگان بسیار جوان ، هرچند که به ظاهر صفات مربوط به بلوغ را به نمایش می گذارند ولی غالبا قادر نیستند به دفعات کافی و به طور موفقیت آمیز جفتگیری نمایند حتی اگر جفتگیری به شکل مطلوبی انجام پذیرد به دلیل آنکه این پرندگان قادر به تولید میزان کافی اسپرم نمی باشند تخم مرغهای تولیدی بدون نطفه خواهند بود میزان باروری با افزایش سن پرنده نیز کاهش می یابد به علاوه با گذشت زمان تعداد دفعات جفتگیری و اسپرم ها تولید شده در هر بار جفتگیری کاهش می یابند زمانی که پرندگان ماده جاذبه ظاهری خود را از نظرداشتن پرهای زیبا از دست می دهند پرندگان نر گله تمایل کمتری نسبت به آنها از خود نشان میدهند به علاوه با افزایش سن ، پرندگان معمولا از تورم مفاصل رنج می برند و این امر سبب عدم جفتگیری درین آنها می گردد .

نامناسب بودن نسبت پرندگان نر به ماده :

افزایش یا کاهش تعداد خروس میتواند سبب بالا رفتن نسبت تخم مرغهای بی نطفه گردد در صورتی که تعداد خروسها بیش از اندازه می باشد دراین حالت غالبا پدیده ای بنام اختگی روانی رخ می دهد و این حالت نیز به دلیل وجود سلسله مراتب اجتماعی موجود در سطح گله می باشد که به صورت هرمی از بالا به پایین ، رابطه غالب و مغلوب را در بین خروسها نشان میدهد خروسها یی که درانتهای این هرم قرار می گیرند معمولا توسط سایر خروسها رانده شده و به آنها اجازه جفتگیری داده نمی شود چنانچه این خروسها را از گله جدا کرده و به طور جداگانه مرغهایی به آنها اختصاص داده شود درامر جفتگیری موفقیت چندانی کسب نخواهند کرد بدون تردید وجود تعداد کمی خروس در سطح گله بدین معنی خواهد بود که تمام مرغان موجود موفق به جفتگیری با خروسها نخواهند شد .

وجود پرندگان ضعیف در گله :

حضور اینگونه پرندگان که عمدتا از رایجترین علل عدم باروری می باشند می تواند ناشی از وجود انگلهای داخلی مانند نماتودها وکرم سنگدان باشد حضور فیزیکی کرمها میتواند سبب ضعیف شدن پرنده به علت عدم جذب غذا گردد اما این کرمها به طورعمده سبب بروز کمبود ثانویه ویتامینها و سایر مواد مغذی نیز می شوند انگلهای خارجی همانند کک ها ، شپش ها ، جرب ها و غیره همواره به عنوان عواملی جهت تحریک پرندگان مطرح می باشند که در ضمن سبب از دست رفتن خون و ایجاد کم خونی نیز می گردند صدمات وارده به پاها و یا بالاهای پرنده مانع از موفقیت آمیز جفتگیری و در نتیجه تاثیر برروی میزان باروری تخم مرغها گردند .

سو تغذیه :

کمبود شدید ویا حتی ناچیز مواد غذایی از نظر کمی و یا کیفی می تواند تاثیر بسزایی برروی باروری داشته باشد هنگامی که کمبود موادغذایی درحد ناچیز باشد یک مرغ میتواند در طول این مدت تخم مرغهای خود را تولید کند ولی یک خروس قادر به تولید میزان اسپرم مورد نیاز جهت بارور کردن تخم مرغها نمی باشد .

سطح پایین بهداشت در گله های مادر :

مسلما یک پرنده بیمار قادر به تولید مثل نخواهد بود پرندگانی که در نگاه اول دارای شرایط ایده ال بهداشتی و تولید مثلی می باشند ممکن است تحت تاثیر برخی از بیماریهای مزمن که قدرت باروری آنها را کاهش می دهند قرار داشته باشند توبرکولوز ، آسپرژیلوز و کوکسیدیوز از بیماریهای رایج و متداول در اماکنی هستند که پرندگان برای سالهای متمادی در آن نگهداری می شوند و بیماری لوکوز و مایکوپلاسموز به شدت بر قدرت باروری پرندگان تاثیر می گذارند به علاوه پرندگانی که بعد از بروز عفونتهای سالمونلایی و یا بیماری نیوکاسل بهبود می یابند دارای قدرت باروری ضعیفی بوده ومتعاقب آن قدرت جوجه درآروی نیز در آنها پایین می باشد .

سوء مدیریت :

اکثر پرندگان در اثر تغییرات حاصل در طول مدت روشنایی روز برای شروع تولید مثل تحریک می گردند درای حالت تمام متابولیسم پرنده جهت دستیابی به مواد مغذی ضروری برای تشکیل تخم مرغ یا اسپرم تغییر می نماید شرایط بد نوردهی میتواند برروی این تغییرات موثر باشد در ضمن وجود درجه حرارت بالا با تاثیر برروی میزان مصرف غذا و کاهش دفعات جفت گیری به طور غیر مستقیم برروی میزان باروری پرنده موثر می باشد تراکم بیش از حد پرندگان می تواند مانع از دسترسی آزاد آنها به آب و غذا گردیده و در ضمن سبب کاهش فضای لازم جهت جفتگیری موفقیت امیز نیز می گردد .

مشکلات موجود قبل از خواباندن تخم مرغها در ماشین جوجه کشی :

عدم خروج جوجه ها از تخم مرغهای نطفه دار ،ناشی از مرگ ومیر اولیه و زودرس جنین زنده داخل تخم مرغ می باشد که غالبا در فاصله زمان تخمگذاری تا هنگام خواباندن تخم مرغها در ماشین رخ می دهد هنگامی که خروج جوجه ها از تخم مرغهای نطفه دار دچار نقصان و کاهش میگردد یکی از موارد زیر میتواند دلیل این امر تلقی گردد :

- توارث

- آلودگی باکتریایی و بهسازی نامناسب محیط

- حمل ونقل ناصحیح وصدمات مکانیکی حاصل از آن

- نگهداری تخم مرغها به مدت طولانی

- شرایط نامساعد نگهداری تخم مرغها

- خواباندن تخم مرغهای بسیار بزرگ و یا کوچک

توارث :

 

برخی از پرندگان نگهداری شده تحت شرایط کاملا مناسب دائما تخم مرغهای نطفه داری تولید می کنند که قدرت جوجه درآوری آنها پایین است اینگونه تخم مرغها به طور ژنتیکی دچار نقص هستند بسیاری از ژنهای دخیل در این امر هم بروی متابولیسم مرغ و هم بر فیزیولوژی جنین تاثیر می گذارند اینگونه ژنها معمولا به صورت مغلوب وجود داشته و تاثیر سویی در جوجه های طبیعی ایجاد نمی کنند و این نیز به دلیل پوشیده شدن این ژنها با بیش از یک صفت غالب می باشد . آمیزش خویشاوندی سبب بروز و آشکار شدن صفات مغلوبی نظیر ظرفیت بالای تخمگذاری و یا میزان رشد می گردد به علاوه این پدیده سبب بروز بسیاری از صفات مغلوب و نامطلوب می گردد به علاوه این پدیده سبب بروز بسیاری از صفات مغلوب و نامطلوب می گردد این صفات نامطلوب میتوانند از عدم توانایی در انتقال مواد مغذی ضروری و انتقال آنها به تخم مرغ تاکشنده بودن آنها متفاوت باشند که درهر حال مانع از رشد جنینی می شوند .

آلودگی و شرایط نامناسب بهداشتی:

آلودگیهای باکتریایی به آسانی سبب فساد و خرابی تخم مرغهای قابل جوجه کشی می گردند برخی ازاجرام بیماریزا بالاخص سالمونلاها و ویروسها می توانند قبل از تشکیل پوسته تخم مرغ به داخل آن انتقال یابند متداولترین راه ورود آلودگی به داخل تخم مرغ از طریق منافذ موجود برروی پوسته و بعد از تخمگذاری می باشد عوامل باکتریایی می توانند طی مدت ۳ ساعت پس از زمان تخمگذاری از طریق این منافذ عبور نمایند در صورتی که پوسته تخم مرغ مرطوب و یا کثیف باشد ورود باکتریها به داخل تخم مرغ بسیار سریعتر انجام می گیرد زمانی که تخم مرغ از بدن مرغ خارج می شود درجه حرارتی برابر با حرارت بدن مرغ داشته ولی به سرعت سرد می شود این سردشدن سبب می شود که حجم محتویات تخم مرغ به میزان کمی کاهش پیدا کند از آنجایی که پوسته تخم مرغ در این حالت دچار انقباض نمیگردد درداخل تخم مرغ حالت خلا ایجاد شده و در نتیجه آن هوا و باکتریها از طریق منافذ موجود بروی پوسته به داخل تخم مرغ کشیده می شوند که این امر موجب تشکیل اطاقک هوایی می گردد .

آلودگی باکتریایی تخم مرغ های جوجه کشی می تواند با رعایت موارد پیشگیرانه زیر به میزان زیادی کاهش یابد :

- لانه های تخمگذاری را تمیز نگه داشته و با مواد مناسبی پر نمایند .

- تکرار دفعات جمع آوری تخم مرغ حداقل ۳ بار در روز که در روزهای گرم باید بیشتر نیز باشد

- به حداقل رساندن تعداد تخم مرغهای گذاشته شده روی زمین با در نظر گرفتن حداکثر ۴ پرنده به ازا هرلانه تخمگذاری و کم کردن ارتفاع بعضی از لانه ها تا سطح زمین در هفته اول تولید جهت کمک به پرندگان برای عادت به تخمگذاری دراین لانه ها .

- استفاده از ظروف تمیز برای جمع آوری تخم مرغ .

- تمیز کردن تخم مرغهای کثیف بلافاصله بعد از تخمگذاری

- اجتناب ازتمیز نمودن و پاک کردن تخم مرغها به وسیله دستمال نم دار و کثیف زیرا این طریقه سریعترین راه آلوده نمودن تخم مرغ می باشد معمولا جهت پاک کردن توده های بزرگ کثافات بر روی پوسته تخم مرغ ازکاغذ سمباده استفاده می شود .

- بکارگیری دستور العمل کارخانه های سازنده مواد ضد عفونی کننده وفرمالدئید در ارتباط با غلظت آنها در هنگام شستشو یا دود دادن تخم مرغها .

- سرد نمودن تدریجی تخم مرغها قبل از بسته بندی آنها جهت نگهداری

- پرهیز ازعرق کردن تخم مرغها قبل از بسته بندی آنها جهت نگهدری .

- ممانعت از افزایش بیش از حد رطوبت در محل نگهداری تخم مرغ زیرا با تشکیل قطرات شبنم باکتریها میتوانند به دلیل تراکم بیش از حد اب در فضا به آسانی از طریق منافذ موجود برروی پوسته وارد تخم مرغ شوند .

نگهداری طولانی مدت:

اززمانی که تخمگذاری انجام می شود تخم مرغ از نظر فیزیکی دستخوش تغییراتی گردیده و در عین حال موردهجوم باکتریها قرار می گیرد این تخم مرغها قابلیت جوجه درآوری خود را تاحد معینی ازگزند این تغییرات حفظ می کنند با افزایش این تغییرات قابلیت جوجه درآوری به سرعت کاهش می یابد تحت شرایط کاملا مطلوب نگهداری و ذخیره تخم مرغ ، قابلیت جوجه درآوری بعد ازگذشت ۴-۵ روز اول با احتساب میانگین ۲ درصد در روز شروع به کاهش مینماید بنابراین توصیه می شود که تخم مرغها را به مدت بیش از یک هفته نگهداری ننمایند .میزان تبخیر آب از تخم مرغها به درجه حرارت و رطوبت بستگی دارد در صورتی که تخم مرغ میزان زیادی از آب خود را در اثر تبخیر در طول مدت زمان نگهداری از دست بدهد جنین داخل تخم مرغ قادر به رشد کامل نبوده واحتمالا قبل از خوابانده شدن تخم مرغ در دستگاه جوجه کشی از بین می رود .

حمل و نقل و صدمات مکانیکی :

بی دقتی و برخورد خشن درهنگام حمل و نقل تخم مرغهای قابل جوجه کشی میتواند سبب درهم ریختگی وگسیختگی ساختمان ظریف داخل تخم مرغ گردیده و معمولا متعاقب آن مرگ و میر جنین مشاهده می شود در صورت نیاز به حمل و نقل تخم مرغها از محلی به محل دیگر و تکان خوردن آنها درهنگام حمل و نقل نکته ای که باید بدان توجه بسیار زیادی نمود عدم حرکت تخم مرغها ۲۴ ساعت قبل ازخواباندن آنها می باشد تا بدین صورت درصد جوجه درآوری تخم مرغها بالاتررود .

خواباندن تخم مرغهای بسیار بزرگ یا کوچک :

شروع مراحل رشد جنینی در خلال ۲۵ ساعت اول و یا هنگام عبور زرده از مجرای تخم و تشکیل لایه های مختلف آن از قبیل سفیده ، غشاها و پوسته میباشد سردکردن تخم مرغها درهنگام نگهداری آنها مانع از پیشرفت مراحل جنینی می گردد وتا هنگامی که تخم مرغ دوباره گرم شود جنین فاقد رشدخواهد بود دراین حالت جنین داخل تخ مرغ می تواند به خوبی برای مدت یک هفته ویا بیشتر به بقای خود ادامه دهد جهت دستیابی موفقیت آمیز به این هدف جنین داخل تخم مرغ باید تا مرحله بلاستولا به رشد خود ادامه دهد در صورتی که تخم مرغ به مدت طولانی در قسمت رحم باقی بماند رشد جنینی به مرحله ای می رسد که سرد نمودن و نگهداری آن سبب مرگ جنین خواهد شد از طرفی تخم مرغهای بسیار کوچک در مدت زمان کمتری ازمجرای تخم عبور می نمایند و بنابراین قبل از رسیدن به مرحله بلاستولا از مجرای تخم خارج می گردند در این حالت نیز سرد کردن و نگهداری اینگونه تخم مرغها سبب مرگ جنین در داخل آنها می شود .